Hamilelikte ilk Aylar ve Beslenme Alışkanlıkları,
Hamilelik dönemimin en unutulmaz zamanlarıydı. İlk 3 ay dikkat etmek gerek derler. Bebeğinize bir şey olmasın diye adım atarken çok yavaş ve dikkatli oluyorsunuz, evde iş yapmamaya çalışıyor, yapmanız gerekirse de yavaşlatılmış film gibi istemsizce davranıyorsunuz. Bebeği savunma iç güdüsü devreye giriyor ve siz artık anne oluyorsunuz
Her şey ilk günler gibi geçecek sandım. 1 Aydan sonra şiddetli mide bulantısıyla uyandığım o sabaha kadar. Hayatımda yaşadığım en zor anlardan bir tanesiydi. Gerçekten hamile olduğumu hissettiğimin farkına varmıştım. Nasıl tarif edebilirim bilmem ama normal bir mide bulantısından çok farklı, çok daha fazla. Tuzlu kraker, leblebi, ekmek içi nafile, hiç bir şey geçirmiyor sanki daha artıyor gibiydi. Sabahın erken saatlerinde başlar akşama kadar devam ederdi. Arada çok bulanmazdı. “Geçti mi acaba ” umuduna kapılırdım tekrar şiddetini arttırıp “hayal kurma ” diyene kadar. Çaresizlikten ne yapacağımı bilemediğim için ağlamaya başlardım.
Eşim, “Canın ne isterse yapalım” dediğinde aklımdan geçirdiğim yiyeceklere yine midem bulanırdı. İnsanın canı hiç mi bir şey yemek istemez.
Kimisi 3 aya geçer derdi. Kimisi 9 ay bile sürebilir. Kendimi daha da kötü hissetmeye başlamıştım. Aldığım mide bulantı ilacı hiç fayda etmedi. Ben yine bebeğime zarar gelmesin diye ”ilaç yerine bu acıya razıyım” diyerek ilacı bıraktım.
Hamile olmadan önce soğan yemeyi çok severdim. Hamileyken kokusuna tahammül edemediğim şey haline geldi.
Kusmaktan hayatım boyunca nefret ettim. Bu dönemde de en zorlandığım zamandı. Allahtan çok fazla kusma olmadı,
beni mide bulantıları mahvetti. Mideme giren en fazla şey bebek gelişimi için içtiğim folik asitti. Ben aç kalmaya alışırım belki ama, ya bebeğim? Ona bir şey olursa ?
Hamilelikte Beslenme
Tecrübesiz anne olmanın verdiği bir korku sardı içimi. Bebeğin ilk 3 ay anne depolarından
faydalandığını öğrendiğimde bir nebze içim rahatlamıştı.
Bu süreçte “ yemek yemen gerekiyor, su iç, bebek beslenemiyor … “ gibi bir çok şey söyleyen kendini bilmez insanlar olacak etrafınızda. Anne olarak duygularına engel olamayıp belki inanacaksın, moralin bozulacak. Benimde bozuldu ama iç sesime hep kulak vermeye kendimi motive etmeye çalıştım. “Sen dinleme Duygu , her şey yolunda gidecek , zaman geçecek, bebeğin sağlıklı” diyerek telkin ettim kendimi. Seni senden başka kimse daha iyi tanıyamaz ve herkesin hamilelik süreci farklıdır unutma! Ben bu süreci zorlu ve 4 kilo vererek geçirdim. 52 kiloydum hamileliğimde , 48 kiloya düştüm. Çok şükür bebeğim sağlıklıydı. Doktorunuz dışında kalan herkese kulaklarınızı tıkayın. Biliyorum anne iç güdün seni rahat bırakmıyor. Ya bir şey olursa ? diye kulaklarını tırmalıyor. Ama için rahat olsun, bu günler geçiyor , geçecek. 3 ay geçtikten sonra mide bulantılarının hepsi sanki hiçbir şey yaşanmamışçasına bir anda geçti ve bende hamilelik balayının tadını çıkartmaya başladım. Nasıl mı? “Yaşasın Hamilelik” yazım da buluşalım:)
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumunuzu İlettiğiniz İçin Teşekkür Ederiz.